Eurotrip 2: de Balkan!
Door: KauF
Blijf op de hoogte en volg Dave
05 Mei 2017 | Turkije, Istanbul
HIJ HEEFT HET GEHAALD!!! Jullie lezen het goed, de Twingo heeft ons zonder problemen naar Griekenland gebracht. Ruim 6000 km, 11x tanken, een drupje olie, half litertje koelvloeistof en een aardig bedrag aan tol, maar wat was het een mooi en uitdagend avontuur. Eergisteren zijn wij per luxe touringcar van Thessaloniki naar Istanboel gereisd, jullie mogen best weten dat dit weer puur wennen is. Geen foto stops of peukie momentjes meer, vanaf nu zijn we voorlopig weer overgeleverd aan de rijkunsten van een ander.
Met veel verdriet hebben we afscheid genomen van ons in alle kleuren geschilderde racemonster. Maar al te graag waren we doorgereden in Oostelijke richting, maar iets zei ons dat Turkije en een Nederlandse kentekenplaat op dit moment geen goede combinatie zijn. Na ruim 210.000 km zou de plaatselijke Griekse schroothoop de eindbestemming zijn voor el Twingo. Jullie begrijpen dat dit avontuur eigenlijk niet in mineur kan worden afgesloten. Gelukkig krijgt het boek van ons racemonster wederom een nieuw hoofdstuk. Op de camping in Griekenland leerden wij namelijk Maikel kennen, een Roemeense timmerman, met het hart op de goede plek. Maikel was zeer gecharmeerd van Roos haar autootje en vond het eigenlijk wel een leuk cadeau voor de 18de verjaardag van zijn zoon. In ruil voor wat overnachtingen in Roemenië tijdens een toekomstige vakantie, kreeg hij al onze kampeerspullen er ook bij. Het kan raar lopen in het leven, van compleet total loss in Winkel naar een enkeltje Oekranie vanuit Griekenland.
In mijn vorige verhaal zaten we nog in Dubrovnik, een toeristische stad waar we ons 2 dagen prima hebben vermaakt. Op de cruiseschepen die dagelijks hordes toeristen de haven in loodsten daar gelaten, is het echt een fotogenieke plek. Het was er misschien wat koud voor de tijd van het jaar, maar dit mocht de pret niet drukken. Met deze insteek vertrokken we ook richting de nog onbekende Balkan landen. Toen we s' ochtends bij de grens met Montenegro stonden te wachten, hadden we nog geen idee wat we moesten verwachten. De grenswacht had direct een leuke binnenkomer: omdat we rondrijden zonder groene kaart (ik citeer Roos: "helemaal vergeten, dat kan toch gebeuren?") werden we verplicht een extra verzekering af te sluiten. Een heerlijk welkom in het o zo corrupte Montenegro.
In 4 dagen zijn we het hele land 3x in de rondte gereden en hebben onze ogen uitgekeken. De maximale snelheid ligt op 80 km/u, maar op de meeste stukken mag je niet harder dan 50 km/u. Op iedere hoek van de straat staat een blokhoofd in een blauw pak te flitsen. Ook moet je ten alle tijden met je licht aan rijden? Ondanks deze kleine aanpassingen is Montenegro ons goed bevallen. Achter iedere bocht staat weer wat nieuws te wachten en vanwege de kleine afstanden kan je super veel zien op een dag. Onze eerste bestemming Zabljak in het Durmitor Nationaal Park zegt alles. Geheel zonder verwachtingen troffen we bij aankomst een meter sneeuw aan. Deze regio is de grote trekpleister van Montengro, alleen waren ze op internet vergeten te vertellen dat het kwik in april met gemak naar min 10 kan dalen. Bepakt in vele lagen kleding proostten we op een nieuw hoogtepunt. Ik (en de Twingo) had nog nooit zoveel sneeuw bij elkaar gezien. De homestay bij een vrouwtje met 4 tanden maakte het plaatje compleet. De overige dagen brachten we aan de kust door in een appartementje met zeezicht. Overdag reden we diverse bergpassen en keken rond in stadjes als Kotor, Cetinje en Perast. 's Avonds speelden we spelletjes en kookten we lokale hapjes in onze buitenkeuken, niet slecht voor 20 euro per nacht.
Na Kroatië en Montenegro, was daar Albanië. De toeristische hoogtepunten van deze niet aantrekkelijke bestemming zijn op 1 hand te tellen en de Albanezen staan niet bekend als meest gezellige Europeanen. We konden beiden niemand die hier eerder was geweest, dus op naar het onbekende.
In 5 dagen Albanië zijn we volledig verkocht geraakt aan deze parel van de Balkan. Zelfs nu we anderhalve week verder zijn raken wij niet uitgepraat over deze bestemming. De wegen zijn dramatisch, maar daarom een nog grotere uitdaging. Het eten is verrassend divers: vlees, vis, kaas en groenten we hebben het allemaal vers en lokaal mogen proeven. De steden en dorpjes zijn nog helemaal niet ingericht op toeristen, het zoeken naar een camping was daarom iedere avond weer een pittige uitdaging. Maar het zijn vooral de mensen die ons hebben overtuigd om hopelijk ooit terug te keren. De dag dat we 380 km over lokale wegen aflegden zal ons lang bijblijven. We begonnen de dag met een rondje door de hoofdstad Tirane, een stad die meer Aziatisch als Europees aanvoelde. Maximaal legden we 40 km per uur af en het grootste gedeelte werd er offroad gereden. De passen die we reden op de weg tussen Korce en Mesut zijn misschien wel de mooiste die ik ooit heb gereden. Zoveel verschillende landschappen op nog geen stukje weg van 200 km.
Na wederom een rijdag van ruim 250 km voelde ons meerdaags verblijf op camping Moskato aan de Aalbaanse kust als een kleine vakantie. We genoten van de zon en zwommen voor het eerst in de zee. In een klein familierestaurant wat iedere avond vol zat met hardwerkende, raki drinkenden Albanezen, voelden we ons helemaal op onze plek. Ik zou zeggen, met ze allen van de zomer naar Albanië, huur een 4x4 en laat je verassen!
Na Albanië was Griekenland weer even wennen. Wegen hebben geen kuilen en gaten, benzineprijzen stijgen plotseling met 25% en er moet weer tol worden betaald op de snelweg. Van onze nieuwe Vlaamse camping vrienden hoorde we goede verhalen over de Meteora kloosters. De foto's op internet van een klooster op een berg zagen er goed uit en het idee om te weten waar we s' avonds ons tentje kunnen opzetten leek ons ook wel wat. Jullie raden het waarschijnlijk al, ook de Meteora kloosters verbaasden ons. 1 klooster, bleken er 6 te zijn en de Grieken weten wel hoe ze een stuk vlees moeten grillen. Als 2de en tevens laatste bestemming in Griekenland kozen we voor het schiereiland Sithonia. Na al die kilometers keken we uit naar een paar dagen chillen op het strand. Op camping Lacara is er dan ook weinig gebeurd, we hebben gemountainbiket (Griekenland bleek geen Schoorl te zijn) en de campingwinkel een vracht Amstel blikjes armer gemaakt. Verder hebben we de volgende stap van onze reis voorbereid en een dagje de omgeving verkend. De schattige baaitjes en het blauwe water met bijbehorende 27 graden hebben verder weinig toelichting nodig. Het campingleven beviel ons trouwens uitstekend, alle vreemde beesten en het wakker worden op de grond omdat het luchtbed bij de Action vandaan komt zal ik niet missen. Maar de hele dag buiten zijn, het contact met je mede kampeerders en samen kneuterig koken op een 1 pit net niet kookstel waren heerlijk.
We vinden het echt ongelofelijk wat Europa allemaal te bieden heeft, zoveel moois op zo een klein stukje aarde. Wellicht niet binnen een paar jaar maar dat kampeerbusje (in welke vorm dan ook) gaat er ooit komen. De Twingo heeft ons en hopelijk meer mensen laten zien dat er weinig voorbereidingen nodig zijn voor een roadtrip door Europa!
Inmiddels zitten we alweer 2 dagen in Istanboel, de verhalen over deze spannende stad volgen in een volgend verhaal. Morgen pakken we het vliegtuig richting Iran. De hoofddoek voor Roos ligt klaar en ik geniet onder het schrijven van een laatste biertje. In Teheran moeten we de eerste dagen veel zaken regelen voor onze visas, dus fingers crossed. Op naar het volgende avontuur: de Zijderoute.
Tot snel.
Xx Roos en Dave
-
06 Mei 2017 - 07:53
Annika:
Wat een super leuk verhaal om te lezen, en wat maken jullie veel mee!
Veel plezier met het volgende avontuur!
X van ons -
06 Mei 2017 - 08:21
Karin T:
Dave en Roos. wat weer een geweldige belevenis heerlijk om te lezen en te zien. Geniet!! -
06 Mei 2017 - 08:32
Marc:
Yo Dave en Roos,
Wat een goed verhaal zeg, Europa heeft inderdaad veel te bieden en jullie weten dat (vooral met die foto's) te bevestigen! Dit inspireerd om weer eens richting de Balkan te gaan -
06 Mei 2017 - 10:45
Loes Miltenburg Wiebes:
Lieve Dave en Roos .. Wat een belevenissen. Het is gewoon fijn om te lezen. Hoe of wat! En dat zelfs de auto nog een goede bestemming heeft gekregen. GEWELDIG. Europa heeft inderdaad heel veel te bieden. Maar zover jullie gaan, succes. -
09 Mei 2017 - 08:06
Myriam:
Wat ontzettend leuk om te lezen. Ik kijk uit naar het volgende avontuur.
Veel liefs van ons -
14 Mei 2017 - 17:36
Hd Van Loon:
wat hebben we weer genoten van alle belevenissen.Wat een leven hebben jullie
Op naar het volgende avontuur Groeten van uit
Noord scharwoude. -
19 Mei 2017 - 21:09
Marjo En Odette:
Roos en Dave, wat leuk om jullie belevenissen te lezen en de prachtige foto's te zien. We genieten op afstand met jullie mee. De liefde voor de mensen en de natuur ( en de Twingo), spat van jullie verhaal af, dus dat moet dan echt wel goed zitten. Geniet verder van jullie avontuur en de zijderoute die gaat komen. Liefs uit Alkmaar (16 graden -:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley