BWRAF – Bangkok Woman Really Are Fellas

Lieve Allemaal,

Het was voor ons beide alweer enige tijd geleden, DUIKEN! Om deze fantastische hobby dan samen op te pakken op de Similan Islands was een droom voor ons beide. De Similan Islands staan bij menig duiker in de top 10 van mooiste duikplekken ter wereld. Na beide 6 keer gedoken te hebben kunnen wij dit enkel beamen. Niet alleen het duiken was fenominaal, de ‘live-aboard experience’ was iets wat we nooit meer zullen vergeten. Maar laat ik verder gaan met waar ik de vorige keer ben gebleven. Het vorige verhaal plaatste ik in Maleisië, inmiddels zijn wij alweer bijna 2 weken in Thailand. Laat ik het nog sterker vertellen, morgen pakken we de bus richting Bangkok om daar een vlucht te pakken richting onze nieuwste bestemming. Maar hierover straks natuurlijk meer.

Onze laatste bestemming in Maleisië was Langkawi, het bier was hier koud en de zon scheen. Vanzelfsprekend hebben we hier dankbaar gebruik van gemaakt. We verbleven in een gezellig hostel met iedere avond happy hour, genoeg mogelijkheden om eens flink de bloemetjes buiten te zetten. Langkawi staat zowieso in heel Maleisië bekend als party eiland nr 1, dit omdat het hele eiland belastingvrij is. Het komt er simpelweg op neer dat bier en sigaretten ineens de helft van de prijs kosten. Jullie begrijpen dat dit naast de nodige toeristen ook genoeg lokale vakantiegangers aantrekt. Dit heeft als gevolg dat iedere grote hotelketen op dit eiland te vinden is. Ondanks dat het er super toeristisch is hebben wij ons kostelijk vermaakt. De stranden waren prachtig en voor het eerst was het heerlijk weer! Na 2 dagen strand en happy hour hebben we het eiland ook nog per scooter verkend. De wegen waren prima, de aapjes kom je overal tegen en het eten langs de kant van de weg is uitstekend. Hoogtepunt van Langkawi was het per scooter beklimmen van Gunung Raya, met 800 meter de hoogste bergtop van het eiland. De mensen van het scooterverhuurbedrijf vonden het geen goed idee dat zo’n grote jongen met zo’n schattig meisje achterop deze gevaarlijke rit ging rijden. Ik heb nog last van mijn oren na al het geschreeuw van Roos maar zodra ik weer terugdenk aan deze afdaling begin ik weer te glimlachen!

De reis van Langkawi naar onze eerste bestemming in Thailand (Ko Lanta), was er weer eentje voor in het boekje. In totaal hebben wij deze 11 ½ uur durende reis in 9 verschillende vervoersmiddelen gezeten. Ons motto is nog steeds ‘we zien het allemaal wel’ dus een slaapplek boeken van te voren doen we eigenlijk nooit, na wederom een overstap in een Thaise stad besloten we toch maar eieren voor ons geld te kiezen. We legden ons lot in de handen van het schattigste Thaise vrouwtje ooit en achteraf was dit misschien wel onze beste beslissing tot nu toe. Bij aankomst in Ko Lanta was het even overschakelen, van het georganiseerde Maleisië naar het ongecontroleerde Thailand. Met gezonde spanning wachten we af waar het Thaise vrouwtje ons onderkomen had geregeld. Halverwege het eiland besloot de chauffeur dat het genoeg was geweest, hij maakte wat belletjes en deelde ons mee dat we na ongeveer 15 minuten zouden worden opgehaald door mensen van ons hostel. Na nogmaals een rit van 15 minuten (wij wisten niet eens dat Ko Lanta zo groot was) kwamen we aan bij Klongjark Bungalows, een plek die ik iedereen wil aanraden. Over ons verblijf op Ko Lanta kan ik verder vrij kort zijn; heerlijk Thais eten, heel bruin worden, veel biertjes drinken, vuurshows kijken, snorkelen, uitslapen en nog meer heerlijk eten. Ko Lanta is net als Langkawi super toeristisch, hadden wij het geluk dat het schattige Thaise vrouwtje voor ons op het mooiste en rustigste strand een hotelkamer had gevonden. Bij Klongjark Bungalows werken meer mensen dan dat er gasten zijn en het enige waar ze echt goed in zijn, is chillen. Legendarisch om te zien dat mensen zo weinig kunnen doen op 1 dag.
Na ook Ko Lanta per scooter verkend te hebben waren we volledig uitgerust voor ons nieuwe avontuur! Roos was klaar voor een echt backpackers feestje, gelukkig zaten we op een uurtje varen van Ko Phi Phi.

2 jaar geleden sloot ik hier mijn reis af dus ik vond het erg leuk om Roos dit geweldige eiland te laten zien. Na 2 nachten op Phi Phi kan ik concluderen dat er hier in 2 jaar tijd gelukkig niets is veranderd. Het zal jullie waarschijnlijk niets verbazen als ik vertel dat deze 2 nachten op Phi Phi legendarisch waren. Het eerste wat we gedaan hebben is Roos haar 3-drinks policy overboord gooien. Het was op Ko Phi Phi waar ze het verlossende bericht van DUO kreeg dat haar studielening definitief is omgezet naar een gift (dit betekend in studentenwereld dat je definitief klaar bent met je studie). Dit moest natuurlijk uitgebreid gevierd worden. De biertjes lijken op Phi Phi wel net iets kouder en de buckets gevuld met goedkope whiskey laten de goedkope house muziek al snel klinken als de nieuwste set van Hardwell. Zo verloren we 2 keer met beerpong van een groep Zweden en gingen we los met de locals. Overdag kwamen we bij op het prachtige strand van Long Beach. Na 2 wilde nachten en 2 afschuwelijke katers werd het tijd voor een volgend avontuur. De boottocht en busreis naar Khao Lak zijn er 2 om snel te vergeten!

Aangekomen in Khao Lak werden we op weg geholpen door Albert, een Nederlandse man die sinds de tsunami in 2004 in deze toeristische trekpleister woont. Khao Lak behoorde in 2004 tot de ergst getroffen gebieden in Zuid-Oost Azie, gelukkig zien wij hier anno 2014 niets meer van. Met veel geld van de overheid is deze kustplaats geheel herbouwd en behoort het inmiddels weer tot de best bezochte plaatsen van Thailand. Het stikt hier van de Duitsers en de prijzen liggen in vergelijking met andere gedeeltes van Thailand veel hoger. Wij kwamen op het eerste gezicht maar met een missie naar Khao Lak en dat was duiken. Nu bijna een week later kan ik meedelen dat dit gedeelte van Thailand een hoop meer te bieden heeft.

Met enige geluk en zeker de hulp van onze nieuwste Nederlandse vriend boekte wij de laatste goedkope kamer in Khao Lak en vonden we al snel een gezellige duikschool. Zo gebeurde het dat Dave en Roos 2 dagen en 1 nacht op het schip ‘Camin’ doorbrachtten. Eerder vertelde ik al dat niet alleen het duiken legendarisch is op de Similan eilanden. De Similan eilanden is een eilandengroep die ruim 60 kilometer van het vasteland ligt. Zo gebeurd het dat de vaste duikschepen tijdens het hoogseizoen niet dagelijks terugkeren naar de haven. Per speedboot worden de duikers en snorkelaars dagelijks naar deze grotere schepen verplaatst. Wij hadden het geluk (voor sommige ongeluk) dat het vrij winderig was op de dag van ons vertrek, dit leidde tot enkele hachelijke taverelen. Naast dit gratis achtbaanritje was het eten en ons nachtelijk verblijf uitstekend geregeld. We deelde de 26 persoons boot met 2 meisjes uit Oostenrijk en Canada, genoeg ruimte dus. Als alle randvoorwaarden uitstekend geregeld zijn kan het duiken de trip natuurlijk helemaal onvergetelijk maken.
Omdat het voor Roos alweer 5 jaar geleden was dat zij haar PADI haalde in Australie moest zij eerst een opfriscursus doen. Ik werd hierdoor de eerste 2 duiken opgezadeld met 2 nogal ervaren duikers (lees 3500 duiken en 175 duiken). Met mijn 12 duiken telde ik dus gerust niet mee! Dus toen Roos rustig op het strand aan haar opfriscursus werkte, zwoegde ik op 28 meter diepte met vooral mijzelf. Gelukkig maakte alles om me heen een hoop goed (ik had werkelijkwaar ogen te kort), toen mijn lucht ook nog is bijna op raakte ging ik rustig verder op de reserve regulator van mijn buddy! Een geweldige ervaring die ik niet snel meer zal vergeten.
Gelukkig voor zowel mij als Roos ging haar opfriscursus uitstekend, de laatste 4 duiken mochten we als buddies maken (hier komt de verwijzing naar de titel van dit verhaal; BWRAF staat voor de laatste check die je samen met je buddy doet voordat je het water in springt). Jullie begrijpen dat we van deze duiken samen onwijs hebben genoten!

Na terugkomst in Khao Lak stond het volgende avontuur alweer te poppelen. We besloten om een scooter te huren voor 3 dagen en richting het Koh Sok National Park te vertrekken. In 3 dagen hebben we ruim 350 kilometer gereden en weer een aantal unieke dingen meegemaakt. Zo sliepen we 2 nachten in een idealistische bungalow op palen en werden we ’s ochtends wakker gemaakt door spelende aapjes. Verder bestelden we eten bij lokale tentjes waar men geen Engels sprak en zelfs de menukaart in Thai was, jullie begrijpen dat dit genoeg hilarische momenten heeft opgeleverd. Ook kwamen we er al snel achter dat men beter een lekke band in Maleisie kan oplopen. Hoewel we in Thailand maar 3 euro hoefden te betalen duurde het wel 2 dagen om de juiste shop te vinden. Gelukkig ging het in Maleisie een stuk sneller, hier was de band voor 5 euro binnen 15 minuten verwisseld.
Gelukkig zit het met onze conditie nog goed ondanks al het vakantie vieren, in het Koh Sok National Park liepen we een pittige wandeltocht van 15 kilometer. Een slopende wandeling waarbij het skinny dipping bij een idealistische waterval de dag compleet maakte. Inmiddels zijn we weer terug in Khao Lak, vanuit hier pakken wij morgen de nachtbus richting Bangkok. Aangezien we een nachtbus pakken en direct naar het vliegveld doorreizen hoeven jullie je geen zorgen te maken!
29 januari vertrekt onze vlucht met jawel Kuwait Airways naar de Philipijnen. Hier gaan we genieten van nog meer onbekends! Jullie lezen het goed, wederom geen plannen of must-sees. Pluk de dag!

Voor nu was dit hem weer, pas op dat jullie niet bevriezen want volgens mij begint de winter eindelijk zijn entree te maken! Ik ga Roos vergezellen op het strand, de groetjes!

Xxx

Roos en Dave